ELI komt uit het Hebreeuws en betekent “mijn God”. De voetballers uit Lieshout zouden dus godenzonen kunnen zijn, net als hun Amsterdamse collega’s. Maar zo is het niet. ELI betekent gewoon Eerste Lieshoutse IVCB-ers (IVCB = Interdiocesane Voetbal-Competitie-Bond). Maar bijna kwam de voorspelling uit het Lieshoutse wedstrijdblaadje nog uit ook, alhoewel het gelijke spel achteraf bezien een redelijk terechte uitslag mag worden genoemd. Immers, de eerste 30 minuten waren absoluut voor de fusievereniging uit Peel en Maas, terwijl in het laatste kwartier van de eerste helft ELI de bovenliggende ploeg was. De tweede helft ging redelijk gelijk op.
Gevaarlijke start
Zoals gezegd startte PEC’20 goed. Het eerste gevaar voor het Lieshoutse doel kwam in de 6e minuut door een schot van Bas Wilmer, dat door ELI-doelman Erik Swinkels tot corner werd verwerkt. Maar ook PEC-goalie Jordy Nelissen moest vol aan de bak in de 9e minuut na een inzet van Pepijn Relou, godenzoon in Lieshoutse dienst. Plotseling trok er een golf van ontzetting door de PEC-aanhang: Auke Houben, de eerste 10 minuten nog dartelend in het veld als een veulen dat na lange tijd weer de wei in mag, bleef na een sprintje op de grasmat liggen: hamstringblessure.
Doelpunten
Alle ogen waren gericht op Auke, echter het spel ging door en uit een hoekschop kopte Dion Vogelsangs de 0-1 binnen. Jeroen Beeks kwam de onfortuinlijke Auke Houben vervangen. PEC’20 was nu gewoon de betere ploeg en Ramon Sijben raakte de bal voor het ELI-doel net niet goed genoeg om 0-2 te scoren. En ook Jordi Kirkels scoorde net niet. Maar de Brabanders rechtten de rug en namen het initiatief over. De PEC-defensie kreeg de bal niet meer weggewerkt en de gelijkmaker hing in de lucht. In de 35e minuut was het zover: Niels de Bol kopte een voorzet achter Jordy Nelissen en dat betekende 1-1. En in de 41e minuut ontsnapte PEC’20 op miraculeuze wijze aan een achterstand, toen de bal tweemaal caramboleerde van paal naar paal en uiteindelijk eindigde in de handen van Jordy Nelissen.
Weinig actie
In de tweede helft gebeurde er nagenoeg niets wat de moeite van het vermelden waard was. Gevaar voor een van beide doelen was er nauwelijks. Of het zou een vrije trap van ELI in de 66e minuut moeten zijn geweest, die fraai werd gepareerd door de PEC-doelman. Scheidsrechter Max Hoenen, die een uitstekende indruk maakte, hoefde nauwelijks op te treden. Bijna werd de prognose in het wedstrijdblaadje nog realiteit toen een Lieshoutse omhaal ternauwernood werd gesmoord in het woud van PEC-verdedigers, maar het bleef gewoon 1-1.
En zo sprokkelt PEC’20 weer een puntje. Wellicht niet spectaculair, maar het vaandelteam van de Pannings/Egchelse fusieclub sluipt zo naar een veilige positie in de middenmoot van de ranglijst. Het gat met de onderste vijf staartploegen bedraagt nog steeds 7 punten. Aanstaande zondag wacht Sparta’18 uit Sevenum voor een duel op Panningen-Noord.