“Het gemis is groter dan de gedachten aan alle mooie momenten samen”, zegt Niek Jordens tegen het
Eindhovens Dagblad.
Emotionele minuut stilte
Voorafgaand aan de wedstrijd in de Super Handball League tegen Hurry-Up, was er een minuut stilte ter nagedachtenis aan Marcel Jordens. Dat was voor aanvoerder Niek een emotioneel moment, omdat hij vanwege het belang van het duel zijn emoties niet toeliet. “Ik probeerde me ervoor af te sluiten. We hadden een belangrijke wedstrijd te spelen”, zegt Niek tegen de krant. Het emotionele eerbetoon maakte duidelijk dat Marcel niet wordt vergeten bij de club.
Meegegroeid
De familie Jordens moest snel afscheid nemen van Marcel. Toen bleek dat hij uitgezaaide maagkanker had, viel er niks meer tegen te doen. Met kerstmis vertelde de 31-jarige Niek aan zijn ouders dat hij na dit seizoen afzwaait als handballer. Zijn ouders groeiden net als Niek zelf mee in de club. Zo was zijn moeder teamleider en zat zijn vader achter de wedstrijdtafel in sporthal De Heuf. Telkens weer reisden zij, net als zijn vriendin en schoonouders, Niek en Bevo achterna.
Kinderen zien opgroeien
Niek was al langer van plan om na dit seizoen een punt achter zijn handbalcarrière te zetten. Hij wil meer tijd doorbrengen met zijn gezin, vrienden en moeder. Het dichtbij zien opgroeien van zijn kinderen is hem veel waard. “Ik ben achttien jaar samen met mijn vriendin en in die periode heeft het altijd om mij gedraaid. Nu wil er meer voor haar zijn, voor mijn hele familie”, vertelt Niek aan het Eindhovens Dagblad.
Futloos en nergens zin in
De laatste maanden van zijn carrière zijn de zwaarste. Niek zegt zich de laatste weken vaak futloos te voelen en nergens zin in te hebben. “De rit naar Panningen is 50 minuten alleen in de auto. Dan ga ik malen.” Maar, benadrukt Niek, eenmaal in De Heuf heeft hij afleiding. Het is na vijftien jaar een fijne plek voor hem geworden. “Mijn teamgenoten zijn ook mijn vrienden: zij zijn er altijd voor mij.”