Shinkichi Tajiri werd geboren als vierde zoon van een eerste generatie Japanse immigranten. Hij groeide op een Afro-Amerikaanse wijk in Los Angeles. In december 1941 vielen Japanse troepen de marinebasis Pearl Harbor aan.
Bescherming
Tegelijkertijd werden 120.000 Japanners en Japans-Amerikanen opgesloten in interneringskampen, waaronder ook Shinkichi en zijn familie. Deze ervaring heeft diepe sporen achtergelaten die zichtbaar zijn in zijn werk. "In Parijs is zijn carrière begonnen. Daar kon hij voor het eerst vrij zijn en de oorlogstrauma's verwerken. Je ziet bij de eerste werken een agressievere houding. Later - midden jaren 90 - wordt het thema weer opgepakt. Je ziet een meer beschermend karakter. De wachters bij de brug in Venlo zijn daar een voorbeeld van. Er is een bepaalde rust te zien in de werken. Hij benadert het thema op een rustigere manier."
Trauma's verwerken
Voor Tajiri was kunst een manier om te overleven en trauma’s te verwerken. Toch was hij voor kleinkinderen Tanéa en Shakuru meer een opa dan een beroemde kunstenaar. "Wij hebben een groot deel van onze levens onze opa gekend. Hij was opa voor ons en minder de grote kunstenaar, ondanks dat we meegingen naar openingen en we wisten dat hij kunst maakte", vertelt Shakuru. "Nu ben je ouder en kun je meer begrijpen wat er door iemand heen gaat. Nu we onderzoek gedaan hebben voor de tentoonstelling, hebben we hem op een andere manier leren kennen. "
Kasteel Scheres
In Baarlo zijn de invloeden van de Cobrakunstenaar goed te zien. In 1962 vestigde hij zich met zijn gezin in kasteel Scheres in Baarlo. Een plek waar ook zijn kleinkinderen opgeroeiden. "Baarlo heeft een belangrijke rol in zijn leven. Hij heeft hier het langste deel van zijn leven gewoond en gewerkt. Dit is een bijzondere plek voor hem en de familie."
Onderzoek
Als eerbetoon aan hun grootvader stelden ze een tentoonstelling samen in het Bonnefantenmuseum in Maastricht. "We hebben ruim twee jaar onderzoek gedaan. Dat is bijzonder", vertelt Tanéa. "Je onderzoekt je familie en dat brengt je ook dichter bij elkaar." De tentoonstelling in Maastricht is nog tot en met 12 mei te zien.